اوقات فراغت دانش آموزان در ایام تابستان در واقع بخش مهمی از حوزه پرورش و تربیت آنها را در برمی‌گیرد که باید متناسب با علاقه و استعداد دانش‌آموزان پر شود، بنابراین آموزش برنامه‌ریزی برای این فصل باید در دستور کار مدارس باشد. هرسال با آغاز فصل تابستان موضوع اوقات فراغت دانش‌آموزان و چگونگی استفاده از این برهه سه ماهه تا آغاز سال تحصیلی یکی از دغدغه‌های فکری والدین و فرزندان است.
هرچند که آموزش کتب درسی و محتوای آموزشی در مدرسه برای سه ماهه تابستان متوقف می‌شود اما این تعطیلات و چگونگی گذران این زمان تاثیر بسیاری بر شخصیت و مهارت‌آموزی دانش‌آموزان دارد.
مهارت‌آموزی در جامعه این روزها برخلاف گذشته اهمیت و رواج بیشتری دارد بنابراین همانطور که در سند تحول بنیادین هم به آن اشاره شده، هر دانش‌آموز باید تا پایان تحصیلات خود در آموزش و پرورش حداقل یک مهارت را به درستی بیاموزد، دانش‌آموزان علاوه بر مهارت‌آموزی به صورت تخصصی باید در اوقات فراغت خود مهارت‌های زندگی، ارتباطی و شخصیتی را هم ارتقا دهند.
کارشناسان آموزشی و تربیتی معتقدند که شخصیت افراد در زمان سرگرمی یا همان اوقات فراغت شکل می‌گیرد، بنابراین ضرورت چگونگی سپری شدن اوقات فراغت به منظور پرورش و تربیت فرزندان باید در اولویت باشد.
برخی از خانواده‌ها در فصل تابستان فرزندان خود را به کلاس‌های آموزشی مختلف در حوزه‌های ورزشی، هنری و سبک زندگی می‌فرستند تا دانش‌آموزان علاوه بر یادگیری یک مهارت، اوقات مناسبی را در کنار همسالان خود سپری کنند اما پرداخت هزینه کلاس‌های آموزشی برای بسیاری از خانواده‌ها ممکن نیست و این دغدغه همچنان برای آنها وجود دارد.
در این راستا، آموزش و پرورش از فعالیت ۳۰ هزار پایگاه تابستانی برای دانش آموزان از ۶ تیرماه خبر داده اما بسیاری از خانواده‌ها اعلام کرده‌اند که ظرفیت این کلاس‌ها با توجه به تعداد دانش‌آموزان پایین است و هنگام مراجعه اعلام می‌کنند که با محدودیت همراه هستند و البته برخی هم از وجود این پایگاه‌ها مطلع نیستند.
از سوی دیگر محافل خانوادگی، محلی و فرهنگسراها هم راهی برای گذراندن اوقات فراغت دانش‌آموزان محسوب می‌شود، دانش‌آموزان می‌توانند در مجامع مختلف محله‌ها حاضر شوند و با بازی با همسالان و کمک به هم‌نوعان تابستانی مفید را برای خود داشته باشند.بنابراین با توجه به اهمیت سپری کردن چگونگی اوقات فراغت دانش آموزان ضروری است که مربیان پرورشی در طول سال تحصیلی شیوه برنامه ریزی دانش‌آموزان برای پر کردن اوقات فراغت را به درستی به دانش آموزان بیاموزند و همچنین با استعدادیابی و علاقه دانش آموزان آنها را در این مسیر هدایت کنند.

آموزش و پرورش را نمی‌توان تعطیل کرد
عباس فرجی کارشناس آموزشی درباره اوقات فراغت دانش آموزان اظهار کرد: واژه اوقات فراغت در وهله اول باید تعریف شود تا بطور دقیق بدانیم در مورد چه چیزی صحبت می‌کنیم.
موضوع از این قرار است که بخش اعظم زمان‌هایی که دانش آموزان در مدارس می گذارند تمرکزشان بر روی امور آموزشی است و کمتر به امور تربیتی، تفریحی، هنری و ورزشی و… توجه دارند این جنبه‌ها عمدتا تحت تاثیر امور آموزشی قرار می‌گیرند در نتیجه در زمانی که دانش آموزان از امور آموزشی فارغ می‌شوند زمان مناسبی پیش می‌آید که دانش‌آموزان با جنبه‌های دیگر درگیر کنیم.
این کارشناس آموزشی ادامه داد: بنابراین مداخلاتی را که والدین و آموزش و پرروش باید در نظر گیرند، پر رنگ می شود چرا که در تمام بررسی ها مشخص شده است که زمان‌هایی که دانش‌آموزان از امور تحصیلی فارغ می‌شوند احساس شادتری را تجربه می کنند اما بخشی از این شادی به این بر می گردد که دانش آموز از امور تحصیلی منفک می شود اما بخش دیگرش به این مرتبط است که دانش‌آموز خودش را از قواعد و امور دست و پاگیر مدرسه رها می بینید و می‌تواند به دلخواه خودش زمان های خودش را پر کند.
فرجی یادآورشد: اما کودک برای پر کردن زمان آزادش همیشه به یک سری الزامات نیاز دارد، الزاماتی که یا به والدین نیازمند است و یا به مدرسه. بطور مثال کودکی که از مدرسه فارغ شده اگر برنامه ای در دستور کار خود نداشته باشد از کل زمانی که در اختیار دارد یعنی ۱۶ ساعت وقت آزاد خود با فرض بر اینکه ۸ ساعت خواب مفید داشته باشد، نمی داند چگونه استفاده کند. آیا فقط باید پای تلویزیون باشد؟ آیا فقط باید به گیم های کامپیوتری مشغول باشد یا اینکه باید برنامه دیگری را در نظر بگیرد.وی عنوان کرد: در واقع کل ماجرا به این ۱۶ ساعت وقت آزاد دانش آموز مرتبط می‌شود چرا که در زمانی که دانش آموز مشغول تحصیل است، ۸ ساعت در مدرسه مشغول آموزش است و گاهی ۲ تا ۴ ساعت مشغول رسیدگی به امور تحصیلی از جمله تکالیف درسی و… و. می‌شود در نتیجه فقط ۴ ساعت زمان آزاد برای دانش آموز باقی می‌ماند که آن هم صرف امور شخصی و کمی هم بازی می‌شود./ایرنا